Είτε το πιστεύετε είτε όχι, ο φόβος σας να τρώτε μόνοι σας είναι αρκετά νόμιμος. Όπως όλοι οι φόβοι, το όνομα αυτής της φοβίας είναι πολύ μακρύ και σχεδόν αόριστο. Το Solomangarephobia είναι το όνομα που δίνεται σε οποιονδήποτε δυσκολεύεται να φάει μόνος του στο κοινό. Προφανώς, όλοι αισθανθήκαμε σαν μοναχός εδώ και εκεί όταν οι φίλοι μας έπρεπε να ακυρώσουν τα μεσημεριανά τους διαλείμματα μαζί μας, αλλά για όσους από εσάς έχετε πραγματικά μια δύσκολη στιγμή να τρώτε μόνοι σας, θέλω να μοιραστώ μερικά κόλπα του εμπορικές συναλλαγές.
Προσωπικά είμαι ένας Solomangarephobic. Νομίζω ότι έβγαλα ακόμη και μια Lindsey Lohan σε κακά κορίτσια μια φορά και έφαγα μεσημεριανό γεύμα στο μπάνιο. Ναι, τόσο κακό.
Αλλά από τότε που είμαι στο κολέγιο τα πράγματα έχουν γίνει καλύτερα. Δεν υπάρχει οριστικό τραπέζι μεσημεριανού γεύματος όπως ήταν στο γυμνάσιο και οι άνθρωποι είναι πολύ πιο χαλαροί σχετικά με το πρόγραμμα φαγητού τους, οπότε είναι περισσότερο ένα είδος συμπεριφοράς «κάθε άνδρα (ή γυναίκα) για τον εαυτό τους». Ακόμα, δεν μπορώ παρά να νιώθω άβολα να κάθομαι οπουδήποτε μόνος μου και να μην έχω κανέναν να μιλήσω.
Συμπτώματα
Φωτογραφία από την Isabelle Chu
Δεν είμαι γιατρός, οπότε μην με παίρνετε σοβαρά (όλα αυτά), αλλά μερικά από τα συμπτώματα ενός Solomagarephobic μπορεί να περιλαμβάνουν:
- Άμεση σάρωση όλων των διαθέσιμων μετρητών από το παράθυρο σε οποιαδήποτε δεδομένη τραπεζαρία
- Σάρωση πιθανών τραπεζιών με ένα (φιλικό) άτομο που δεν θα πειράζει να μοιραστεί το τραπέζι του μαζί σας. Επειδή με κάποιο τρόπο στον εγκέφαλό σας, το φαγητό με έναν ξένο είναι καλύτερο από το να τρώτε μόνοι σας.
- Ποτέ να μην τρώτε μόνοι σας σε ένα πραγματικό εστιατόριο - μόνο καφέ είναι αποδεκτά
- Ποτέ, σε καμία περίπτωση, να μην χωρίζεις τα ακουστικά σου
Πώς να ζήσετε με τη Solomangarephobia
Φωτογραφία από την Isabelle Chu
Πόσο διαρκεί η εναπομένουσα πίτσα στο ψυγείο
Συγγνώμη για τον μελοδραματικό τόνο, αλλά νομίζω ότι όταν είσαι Solomangarephobic, είσαι πάντα Solomangarephobic. Πραγματικά δεν υπάρχει τρόπος να το «ξεφύγεις», όπως θα μπορούσε να πει ο Taylor Swift. Το καλύτερο που μπορείτε να κάνετε είναι να το δοκιμάσετε χωρίς να πλησιάζετε σε μίνι καρδιακή προσβολή κάθε φορά που ο φίλος σας είναι πολύ απασχολημένος για μεσημεριανό γεύμα μαζί σας.
Πρώτα απ 'όλα, μην τους αφήσετε να σας τρομάξουν. Μην κοιτάτε τριγύρω ή μην νοιάζεστε τι κάνουν όλοι οι άλλοι ή σκέφτονται ή τρώνε για αυτό το θέμα - απλώς επικεντρωθείτε σε ό, τι υπάρχει στο πιάτο σας. Κυριολεκτικά και μεταφορικά.
Μην είστε το άτομο που κολλάει στο τηλέφωνό του. Δεν θα απολαύσετε το γεύμα σας και μάλλον απλώς στέλνετε μηνύματα σε κάποιον χωρίς σκοπό. Αντ 'αυτού, φέρετε μαζί σας την εργασία / το βιβλίο / το σπίτι σας με αυτόν τον τρόπο που πραγματικά χρησιμοποιείτε τον χρόνο σας αποτελεσματικά, αν όχι ευχάριστα.
Εάν είστε τυχεροί που βρίσκεστε κοντά σε ένα πάρκο ή έξω από την περιοχή, πάρτε ένα δάγκωμα εκεί. Κατά κάποιο τρόπο το εξωτερικό, για μένα τουλάχιστον, αισθάνεται λιγότερο κλειστοφοβικό, λιγότερο «Σας κρίνω ότι τρώτε μόνοι σας» και επιπλέον δεν πονάει ποτέ να φάτε με κάποιο τοπίο και καθαρό αέρα.
Φωτογραφία από την Isabelle Chu
Αυτή η τελευταία συμβουλή μπορεί να είναι η πιο τρομακτική. Εξακολουθώ να φρικάρω τη σκέψη του, αλλά ο καλύτερος τρόπος να προσπαθήσω να ξεπεράσω τον φόβο σας είναι να εξασκείστε το φαγητό από τον εαυτό σας πιο συχνά. Το φαγητό προορίζεται να το απολαύσετε. Μην αφήσετε τη σολομαγγεροφοβία να σας φυλακίσει ή το φαγητό σας.
