Προειδοποίηση: Αυτό το άρθρο αφορά μια κατηγορία σφαγής χοίρων και περιέχει εικόνες νεκρών ζώων.
Την περασμένη εβδομάδα, πήρα την κατάδυση και παρακολούθησα μαθήματα σφαγής χοίρων στο Χήνα καπνίσματος στο κέντρο της Ινδιανάπολης. Πριν ρωτήσετε, όχι, το κουτάλι δεν με ανάγκασε να το κάνω. Όσο περίεργο κι αν ακούγεται, επέλεξα να το κάνω.
Λίγο υπόβαθρο για εσάς: Μεγάλωσα στα προάστια της Ινδιανάπολης, τα οποία σε αντίθεση με τη δημοφιλή πεποίθηση, έχουν πολύ περισσότερα από το καλαμπόκι σε αυτά. Δεν μεγάλωσα σε ένα αγρόκτημα και το μόνο ζωικό κεφάλαιο με το οποίο είχα αλληλεπιδρά προηγουμένως ήταν οι πλάκες κρέατος που αγόρασα από το μανάβικο. Γιατί λοιπόν ήθελα να μάθω πώς να σφαγώσω ένα γουρούνι;
Η απλή απάντηση: Ήμουν περίεργος.
Φωτογραφία από την Claire Wagoner
Τα τελευταία χρόνια, είχα πολλούς φίλους και μέλη της οικογένειάς μου να πηγαίνουν βίγκαν ή χορτοφάγοι, και αφού επανειλημμένα έλεγα: «Δεν μπορώ ποτέ να το κάνω αυτό», τελικά αποφάσισα να ακούσω τους λόγους για τους οποίους κόβουν το κρέας της διατροφής τους. Άρχισα να βλέπω ντοκιμαντέρ τροφίμων Συνοδεία για να μάθετε περισσότερα σχετικά με το τι συμβαίνει πραγματικά στο εργοστασιακό σύστημα εκτροφής. Άρχισα να κάνω τη δική μου έρευνα σχετικά με τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις της κατανάλωσης βοείου κρέατος και άλλων κρεάτων εκτροφής
από τι είναι κόκκινη βαφή τροφίμων
Και τώρα, έχω κάνει μια τάξη για να μάθω περισσότερα σχετικά με τη διαδικασία προετοιμασίας χοιρινού κρέατος για καθημερινή κατανάλωση. Υποθέτω ότι θα μπορούσατε να πείτε ότι πήρα αυτήν την τάξη ως δοκιμή της δικής μου θέλησης που τρώει κρέας. Πήγα σε αυτό σκέφτοντας ότι θα μπορούσε να είναι η μέρα που ορκίστηκα κρέας, αναρωτιόμουν αν θα έπαιρνα τους χορτοφάγους φίλους μου στην προσπάθειά τους να τερματίσουν τη θανάτωση ζώων για κατανάλωση.
Όχι για να καταστρέψω την έκπληξη ή οτιδήποτε άλλο, αλλά αυτό δεν συνέβη. Αν μη τι άλλο, πραγματικά απέκτησα σεβασμό για τους ντόπιους κρεοπώλες και την τέχνη της σφαγής. Όσο περίεργο κι αν ακούγεται, η σφαγή είναι πραγματικά μια τέχνη, με τον δικό της περίεργο τρόπο.
Φωτογραφία από την Claire Wagoner
Ο Κάμερον, ο χασάπης που μας οδήγησε στη διαδικασία, επικεντρώθηκε κυρίως στο κρεοπωλείο ραφών. Οι διαφορές μεταξύ των κρεοπωλείων ραφών και του τρόπου κοπής των γουρουνιών στις εργοστασιακές εκμεταλλεύσεις είναι τεράστιες. Ο Κάμερον χρησιμοποίησε μόνο δύο μαχαίρια σε όλη τη διαδικασία και μας προειδοποίησε επανειλημμένα για τον κίνδυνο να κόψουμε πολύ βαθιά στη σάρκα του γουρούνι. Όταν οι εργοστασιακές εκμεταλλεύσεις χρησιμοποιούν μηχανές για να χαράξουν τα γουρούνια, οι κρεοπώλες στο Smoking Goose χρησιμοποιούν τα χέρια τους για να αναλύσουν προσεκτικά το γουρούνι. Επιπλέον, σέβονται το ζώο στο οποίο εργάζονται.
Ο Κάμερον γνώριζε ακριβώς πού είχε μεγαλώσει αυτό το γουρούνι, τις συνθήκες διαβίωσης στην οποία είχε μεγαλώσει και την κατά προσέγγιση ηλικία του. Είπε ότι αυτό το συγκεκριμένο ζώο είχε σκοτωθεί λίγο νωρίτερα, με βάση τις σχετικά λιπαρές εναποθέσεις λίπους στην πλάτη του. Καθ 'όλη τη διάρκεια της τετράωρης περιόδου, μας είπε κάθε τελευταία λεπτομέρεια για το σφαγείο που ίσως χρειαστεί να γνωρίζουμε σε περίπτωση που αποφασίσουμε να κάνουμε μια σημαντική αλλαγή σταδιοδρομίας εν μία νυκτί.
Φωτογραφία από την Claire Wagoner
Εν ολίγοις, αυτός ο τύπος ήταν απίστευτα παθιασμένος με τη δουλειά του. Ενώ σνακ σε κάπνισμα Salose Goose salumi κατά τη διάρκεια του διαλείμματος, άρχισα να σκέφτομαι την ηθική της λήψης μαθήματος σαν αυτό. Εδώ ήμουν, πληρώνω χρήματα για να μάθω πώς να κόβω ένα ζώο. Είναι σωστό? Μετά από λίγο, άρχισα να σκέφτομαι, ναι, ήταν εντάξει για μένα να το κάνω αυτό.
Το γουρούνι που σφαγιάσαμε στην τάξη είχαμε μια καλή ζωή σε ένα αγρόκτημα στην Ιντιάνα. Είχε αντιμετωπιστεί ευγενικά, τρέφονταν καλά και σκοτώθηκε ανθρωπιστικά. Αφού άκουσε τον Κάμερον να εξηγεί τι συμβαίνει στην εκτροφή και τη σφαγή ενός χοίρου, ήταν ξεκάθαρο ότι αν και ασχολείται με την πώληση ζωικών υποπροϊόντων, δεν έχει ξεχάσει ότι ασχολείται με κάτι που ήταν κάποτε ένα ζωντανό πλάσμα.
Είχα ήδη νιώσει άβολα για τα εργοστάσια πριν πάρω αυτό το μάθημα. Μεταξύ της έρευνας που είχα κάνει και του γενικού εντέρου μου για το ζήτημα, ήξερα ότι δεν ήμουν 100% σίγουρος αν ήθελα να συνεχίσω να αγοράζω κρέας από την ιστορία των παντοπωλείων. Αυτή η τάξη σταθεροποίησε τα συναισθήματά μου για το θέμα. Ήταν ξαφνικά ξεκάθαρο ότι για να διασφαλίσω την ηθική μεταχείριση των ζώων, έπρεπε να αρχίσω να υποστηρίζω ενεργά τοπικά καταστήματα όπως το Smoking Goose. Οι τιμές μπορεί να είναι λίγο υψηλότερες, αλλά στο τέλος αξίζει τον κόπο.
Φωτογραφία από την Claire Wagoner
Θα αγοράσω λοιπόν και πάλι κρέας εκτροφής; Σίγουρα δεν το θέλω. Δεν είμαι σίγουρος αν είναι κάτι που μπορώ να σταματήσω τη νύχτα, αλλά έχω θέσει έναν στόχο να κόψω εντελώς τα ζωικά προϊόντα από το εργοστάσιο μέχρι το τέλος του τρέχοντος έτους. Φαντάζομαι ότι θα πρέπει να λάβω μερικές δύσκολες αποφάσεις, καθώς δεν έχω ακόμη εξασφαλίσει ένα σταθερό εισόδημα ως πρόσφατος πτυχιούχος του κολεγίου. Τούτου λεχθέντος, ήρθε η ώρα να αναλάβω την ευθύνη για τις επιλογές μου και να επικεντρωθώ στην αγορά κρέατος που μπορώ να αισθάνομαι καλά για το φαγητό.
Αν και οι εικόνες σε αυτό το άρθρο ήταν γραφικές, ελπίζω ειλικρινά να καταλάβετε τη σημασία της επιλογής κατανάλωσης κρέατος με ηθική προέλευση. Οι τιμές μπορεί να είναι μερικές φορές απενεργοποιημένες κατά καιρούς, αλλά η προσπάθεια και η φροντίδα των κρεοπωλείων όπως το πλήρωμα του Smoking Goose στα προϊόντα τους αξίζει τα λίγα επιπλέον δολάρια, κατά τη γνώμη μου.
Τώρα λοιπόν έχουμε μια επιλογή: συνεχίστε να αγοράζετε κρέατα που εκτρέφονται στο εργοστάσιο και ελπίζουμε ότι τα ζώα αντιμετωπίστηκαν καλά ή υποστηρίξτε τοπικά κρεοπωλεία και αγροκτήματα, γνωρίζοντας ακριβώς πώς εκτρέφονταν τα ζώα.
Περιττό να πω, ξέρω τι επιλέγω.
