Κανείς δεν θέλει να είναι λυπημένος. Σε έναν τέλειο κόσμο, δεν θα θέλατε να είστε πάντα ευτυχείς; Ίσως, αλλά αυτό θα αναιρούσε εντελώς το πραγματικό όφελος της θλίψης που είμαστε ικανοί να λάβουμε. Είναι καιρός να σταματήσουμε να χτυπάμε τα αρνητικά συναισθήματα που βιώνουμε στην καθημερινή μας ζωή.
Τα συναισθήματά σας αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της ύπαρξής σας και της ζωής σας. Και, βεβαίως, είναι δύσκολο να μιλήσουμε με άλλους ανθρώπους, παρόλο που είναι ένα από τα λίγα πράγματα που εμείς όλα έχουν κοινό. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για αρνητικά συναισθήματα. Όταν θέλουμε να κλαίμε, να φωνάζουμε και να παραδεχόμαστε τη θλίψη μας σε άλλους, είναι πολύ πιο δύσκολο από το να πούμε σε κάποιον πόσο ευτυχισμένος είστε. Αυτό είναι ένα μεγάλο πρόβλημα.
Το να είσαι λυπημένος δεν είναι κακό. Είναι μέρος του πώς ζούμε και του πώς προχωράμε. Κάθε άτομο που γνωρίζετε αισθάνεται θλιβερό μερικές φορές, ανεξάρτητα από το πόσο χαρούμενοι φαίνεται ή την ποιότητα ζωής που ζουν.
Ακόμα κι αν όλοι ήταν σε αυτήν τη θέση πριν, θα ακούσετε ακόμα κάποιον να λέει κάτι σύμφωνα με το «Δεν πρέπει να είστε λυπημένοι, το έχετε πολύ καλύτερο από άλλους ανθρώπους». Αυτό όχι μόνο αναιρεί τα φυσικά μας συναισθήματα, αλλά ασκεί και μια ρεαλιστική πίεση στους ανθρώπους για να δικαιολογήσουν τα συναισθήματά τους – κάτι που κανείς δεν πρέπει να αισθάνεται πιεσμένος να κάνει.
Εμφιαλώνοντας τα συναισθήματά σας δεν θα λειτουργήσει ούτε. Είναι σαν σκουπίδια. Μπορείτε να συνεχίσετε να τοποθετείτε τα σκουπίδια εκεί, αλλά θα αρχίσει να ξεχειλίζει και να μυρίζει τόσο άσχημα που θα αναρωτιέστε γιατί δεν το βγάζετε πριν από πολύ καιρό. Μην αφήσετε τον συναισθηματικό κάδο απορριμμάτων να γεμίσει.
Έτσι, εάν πρόκειται να αρχίσετε να αγκαλιάζετε τα συναισθήματά σας, πώς το κάνετε υγιεινά; Η καλύτερη απάντηση για αυτό είναι να ακολουθήσετε την αντίδραση του σώματός σας στα συναισθήματα που έχετε κατά την εμφάνιση τους. Ίσως η μέση μιας διάλεξης να μην είναι η καλύτερη στιγμή για να χαλαρώσετε στα λυγμούς, και αυτό είναι εντάξει. Απλά μην αναβάλλετε τα συναισθήματά σας, δεν είναι το επικείμενο αγγλικό χαρτί σας, είναι μέρος της ζωής.
Επιτρέποντας στον εαυτό σας να νιώσει τη θλίψη σας θα σας βοηθήσει να νιώσετε καλύτερα νωρίτερα. Αν χρειαστεί να περάσετε μερικές μέρες για να περιπλανηθείτε ή να κάνετε μια τεράστια κραυγή, τότε κάντε το!
Το να κλαίνε, να γράφεις, να γράφεις, να γράφεις και να μιλάς μέσα από τα συναισθήματά σου είναι όλοι εξαιρετικοί τρόποι αντιμετώπισης της θλίψης. Οτιδήποτε σε κάνει να καταλάβεις αυτά τα αρνητικά συναισθήματα και να τα αποδεχτείς θα σε βοηθήσει. Επειδή η θλίψη δεν είναι για πάντα.
Σίγουρα, υπάρχουν σίγουρα μερικά επιστημονική έρευνα που περιγράφει ακριβώς πώς η θλίψη επηρεάζει θετικά το μυαλό και τις δυνατότητές μας. Υπάρχουν ακόμη άλλοι τρόποι η θλίψη μπορεί να σας ωφελήσει όπως να βοηθήσετε τη μνήμη σας, να βελτιώσετε την κρίση και να σας κάνουμε πιο συμπονετικούς.
Το θέμα είναι, τίποτε από αυτά δεν έχει σημασία μακροπρόθεσμα, ειλικρινά. Το πραγματικό όφελος της θλίψης είναι η ανάπτυξη. Για εσάς και την υγεία σας, το να είστε λυπημένοι θα σας βοηθήσει να ακολουθήσετε τη μακρά πορεία της ζωής και να είστε σε θέση να είστε ευτυχισμένοι.
Αποποίηση ευθυνών: Αυτό το άρθρο δεν ασχολείται με τη θλίψη που συνοδεύει την ψυχική ασθένεια. Κατάθλιψη βλάπτει την ικανότητα ενός ατόμου να παράγει και να ρυθμίζει ορισμένα νευροχημικά στον εγκέφαλο που σχετίζονται με τη διάθεση. Όσοι πάσχουν από κατάθλιψη χρειάζονται συνήθως επαγγελματική θεραπεία ή / και φαρμακευτική αγωγή για να ξεπεράσουν τη θλίψη τους. Η αγκαλιάζοντας τα συναισθήματα είναι ένας σημαντικός παράγοντας για τη διαχείριση της κατάθλιψης, αλλά εξακολουθεί να είναι μια ψυχική ασθένεια και πρέπει να αντιμετωπίζεται διαφορετικά από την κανονική, προσωρινή θλίψη.
