«Μόλις βάλαμε αυτόν τον μετρητή χθες, θα θέλατε να καθίσετε;» λέει ο Ben Latham, γενικός διευθυντής / διευθυντής λειτουργιών της Φορτηγό Μόρις , που με χαιρετάει με ένα χαμόγελο και μια σταθερή χειραψία στη βιτρίνα που άνοιξε πρόσφατα για το φορτηγό, Κατάστημα σάντουιτς Morris στο Crown Heights, Μπρούκλιν. Το κατάστημα είναι μικροσκοπικό - σχεδόν αδιάκριτο από τις άλλες βιτρίνες στο Lincoln Place, αλλά μόλις μπείτε μέσα στη γοητεία του λάμπει.
Μόλις μεγαλύτερο από ένα δωμάτιο-ντουλάπα, με μόνο μερικά σκαμπό και το νέο πάγκο για να καθίσετε και να φάτε, το κατάστημα αισθάνεται γεμάτο ακόμη και με λίγους πελάτες μέσα. Ομαλή τζαζ παίζει στο παρασκήνιο καθώς ο Μπεν μιλάει για το πώς βρήκε το δρόμο του στο Morris Truck, τη διαδικασία και τις προκλήσεις της εκκίνησης ενός φορτηγού τροφίμων και τα σχέδια για το νέο κατάστημα με τούβλα και κονίαμα.
Κουτάλι: Ποιο είναι το φόντο σας με φαγητό;
Μπεν: Μεγάλωσα στο ανατολικό άκρο του Λονγκ Άιλαντ, και η πρώτη μου δουλειά ήταν να αναδιπλώσω εφημερίδες σε ένα ντελικατέσεν, και τελικά ανέβηκα από το να φτιάχνω σάντουιτς και αργότερα να είμαι ένα είδος μαγειρικής μικρής διάρκειας. Ήταν μια πολύ μέτρια αρχή, αλλά με ενθουσίασε το γεγονός ότι είμαι απασχολημένος όλη μέρα κάνοντας φαγητό για τους ανθρώπους.
Κουτάλι : Αλλά δεν είχες όνειρα να γίνεις σεφ ή κάτι άλλο;
Μπεν: Το φαγητό ήταν κάτι που ήξερα ότι θα ήταν πάντα παθιασμένο με το οποίο θα μπορούσα πάντα να επιστρέψω. Έτσι, όταν μετακόμισα στη Νέα Υόρκη μετά την αποφοίτησή μου από το Bates College το 2011, ακριβώς όταν ξεκίνησε το φορτηγό, ήμουν η πρώτη μίσθωση. Σκέφτηκα ότι θα το έκανα αυτό για λίγο και μετά θα βρω κάτι άλλο, αλλά ερωτεύτηκα και είμαι εδώ.
Κουτάλι: Πώς ακριβώς προσλήφθηκες στο Morris Truck;
Μπεν: Craigslist. Και μόλις άρχισα να κόβω λαχανικά στο φορτηγό ως μάγειρας.
Φωτογραφία από την Katherine Hunold
Κουτάλι: Τι κάνεις τώρα, ως «Διευθυντής Επιχειρήσεων;»
Μπεν: Αυτήν τη στιγμή, σχεδόν τα πάντα, από το πλύσιμο των πιάτων έως τον σχεδιασμό και την εκτέλεση μενού και την πρόσληψη νέου προσωπικού, εκπαιδευτικού προσωπικού, όλων των αγορών και παραλαβών μας για φαγητό, πολλοί συντονισμοί εκδηλώσεων και πολλά άλλα ... ως επί το πλείστον: το ονομάζετε, το κάνω το.
Κουτάλι: Πιστεύετε ότι θα το κάνετε ακόμα σε 10 χρόνια;
Μπεν: Δεν γνωρίζω. Εξαρτάται πραγματικά από το πού πηγαίνουμε μαζί του. Σίγουρα έχουμε κάποια σχέδια για επέκταση και αυτό είναι κάτι που πραγματικά με ενθουσιάζει.
Κουτάλι: Τι σχετίζεται με το άνοιγμα ενός φορτηγού τροφίμων: υλικοτεχνικά, νόμιμα κ.λπ.;
Μπεν: Για το ίδιο το φορτηγό θα κάνει σχεδόν κάθε φορτηγό. Υπάρχουν πολλά φορτηγά που είναι παλιά φορτηγά τροφίμων που μπορείτε να αγοράσετε. Αγοράσαμε ένα βαγόνι ορυζώνα που ήταν εντελώς άδειο που μας επέτρεψε να το ντύσουμε έτσι ώστε να ταιριάζει ακριβώς στις ανάγκες μας. Μόλις έχετε το φορτηγό σας, υπάρχουν μέρη που θα το δημιουργήσουν για εσάς. Όλη αυτή η διαδικασία μπορεί να διαρκέσει από μερικές εβδομάδες έως έξι μήνες ανάλογα με τη ζήτηση.
Κουτάλι: Έτσι έχετε το φορτηγό σας. Τι έπεται?
Μπεν: Το μεγαλύτερο βήμα είναι να βρείτε κάποιον του οποίου την άδεια μπορείτε να αγοράσετε. Είναι πολύ δύσκολο, ή στην περίπτωσή μας σχεδόν αδύνατο να αποκτήσουμε καινούργιο — νομίζω ότι εκδίδουν περίπου δώδεκα περίπου άδειες φορτηγών τροφίμων ετησίως. Μόλις έχετε την άδεια, το να βρείτε ένα καλό σημείο για το φορτηγό είναι το επόμενο βήμα.
Κουτάλι: Πού ήταν αυτό για σένα;
Μπεν: Park Slope, και τελικά το DUMBO μετά από αυτό, το οποίο ήταν υπέροχο, γιατί δεν υπάρχει τόνος φαγητού, υπάρχουν πολλές νέες επιχειρήσεις και νεοσύστατες τεχνολογίες και άτομα που αναζητούσαν ένα δροσερό μέρος για φαγητό. Και αυτό ακριβώς ήταν τα φορτηγά τροφίμων για μια στιγμιαία στιγμή.
Κουτάλι: Πρέπει να ρωτήσουμε, ποιο είναι το αγαπημένο σας πράγμα στο μενού αυτή τη στιγμή;
Μπεν: Σίγουρα θα έλεγα ένα από τα αγαπημένα μου που σερβίρουμε αυτή τη στιγμή - ένα από τα δύο ψητά τυριά που σερβίρουμε εδώ - είναι φτιαγμένο με Raclette, με βούτυρο καφετιού βαντουβάν και κολοκύθα τουρσί. Είναι ένα από τα πιο συναρπαστικά, αλλά προσβάσιμα σάντουιτς μας.
