Αν με ξέρετε προσωπικά ή αν κάνετε λίγο κουτάλι σε στιλ κουταλιού, θα ξέρετε ότι κυριολεκτικά δεν μπορώ να πάρω αρκετά γλυκά. Έχω μια ιδέα για περίεργα πράγματα όπως μπισκότα αλατιού και ξιδιού και cupcakes τοστ αβοκάντο, τα οποία μπορεί να φαίνονται λίγο τυχαία στην αρχή, αλλά συνειδητοποίησα ότι η αγάπη μου για τα γλυκά (και το φαγητό γενικά) βγαίνει σε μια πηγή - ο μπαμπάς μου. Το περίεργο είναι ότι ποτέ δεν έφτιαξε πολλά γλυκά, αλλά εξακολουθεί να παραμένει μια από τις μεγαλύτερες εμπνεύσεις που με κράτησε στην κουζίνα.
Φωτογραφία από τον Jaime Wilson
Ειλικρινά, είχα χαλάσει ως παιδί, με τον καλύτερο δυνατό τρόπο ώστε κάθε παιδί να μπορεί να χαλάσει - με φαγητό. Ο μπαμπάς μου θα έκανε πάντα ένα Φιλιππινέζικο πιάτο για δείπνο, ρωτώντας συχνά εμένα ή την αδερφή μου τι θέλαμε να φάμε, ώστε να μπορούσε να το κάνει εκείνο το βράδυ. Μερικές φορές μου ζήτησε να τον βοηθήσω και θα ήθελα πολύ να κάνω μικρά πράγματα από το μαλακό κρέας μέχρι να ανακατεύουμε μια κατσαρόλα ενώ μαζεύει άλλα υλικά.
μπορώ να αντικαταστήσω την ξινή κρέμα με το γιαούρτι
Το θέμα είναι ότι πάντα με έκανε να ασχολούμαι με αυτό που έκανε και παρόλο που δεν ήμουν αρκετά μεγάλος για να καταλάβω τι ήταν κάθε συστατικό (ή μάλλον πώς να προφέρω κάθε συστατικό), είχα μια ιδέα για το τι έκανε ολιστικά.
Τείνει όμως να στρέφεται μόνο στα κύρια πιάτα και τα εδέσματα, όμως, τα οποία κουράστηκα να παρακολουθώ μετά από λίγο καθώς όλα μου φαινόταν το ίδιο. Τον παρακολουθούσα να κόβει λαχανικά, να μαγειρεύει κρέας και να τα πετάω όλα μαζί και να σερβίρω, αλλά για κάποιο λόγο, ένιωθα ακόμα άδεια από αυτό μόνο. Έγινε επαναλαμβανόμενο και βαρετό γρήγορα, και λίγα δεν ήξερα, ότι πραγματικά ήθελα κάτι γλυκό για μια αλλαγή.
πόσο κοστίζουν οι νεοσσοί
Φωτογραφία από τον Jedd Marrero
Άρχισα να βλέπω τόνους και τόνους Food Network γύρω στα 10 μου χρόνια ( Άσος του κέικ ήταν το σκατά μου), και κάπως είχα τις μπάλες να πω ότι θα μπορούσα να είμαι εξίσου καλός με αυτούς τους αρτοποιούς. Ξεκίνησα μικρά, κάνοντας χαριτωμένα ημι-σπιτικά πράγματα όπως κουτί δώρου και κέικ σε σχήμα panda. Από αυτό το σημείο, ο μπαμπάς μου με κρατούσε ακόμα στην κουζίνα ενώ μαγειρεύει, αλλά ήμουν πολύ απασχολημένος να κάνω το δικό μου πράγμα για να τον θυμάμαι. Γοητεύτηκα από γλυκά, κέικ και όλα όσα είχε να προσφέρει η γλυκιά ζωή.
Πέρασαν χρόνια, και άρχισα να πηγαίνω από το φαγητό τύπου Sandra Lee στην πραγματικότητα να αντιμετωπίζω τα πράγματα μόνος μου. Έχω περάσει πολλές φάσεις επιδόρπιο, συμπεριλαμβανομένης μιας γαλλικής macaron που διήρκεσε σχεδόν τέσσερα χρόνια. Μέσα από μια σειρά δοκιμών, σφαλμάτων και πειραματισμών, έχω μεγαλώσει να λατρεύω να βρίσκομαι στην κουζίνα τόσο πολύ που έχει μετατραπεί πραγματικά στον απόλυτο στόχο της καριέρας μου.
πώς να φτιάξετε marshmallow fluff χρησιμοποιώντας marshmallows
Φωτογραφία από τον Jedd Marrero
Πρέπει πραγματικά να ευχαριστήσω τον πατέρα μου για δύο πράγματα - ένα, που με ανάγκασε στην κουζίνα και δύο, για να με βαρεθεί με ορεκτικά, κάτι που με έκανε να ανακαλύψω έναν άλλο χώρο μαγειρικής. Θα νομίζατε ότι με όλο το χρόνο που αφιερώθηκε κάνοντας τα κύρια μαθήματα, θα είχα πάρει ένα παρόμοιο ενδιαφέρον, αλλά αυτό δεν ισχύει. Αρχικά σκόπευε να μου μάθει πώς να μαγειρεύω, ώστε να μπορώ απλώς να ευδοκιμήσω και να στηρίξω τον εαυτό μου, αλλά αντ 'αυτού, μετατράπηκε σε κάτι που πραγματικά δεν μπορώ να πάρω αρκετά. Και γι 'αυτό, τον ευχαριστώ.
