Αυτό το καλοκαίρι, εγώ τελικά έγινε 21 ετών τελικά γιατί μετά από τρία χρόνια στο κολέγιο και ένα εξάμηνο στο εξωτερικό, το προνόμιο να είσαι νόμιμος να πίνεις αλκοόλ στο σπίτι ήταν πολύ καιρό. Εδώ είμαι, πίνοντας γκρι αυτί και σαμπάνια στο απογευματινό τσάι στο Λονδίνο, που ήταν ένα όνειρο που πραγματοποιήθηκε Αλλά τώρα μπορούσα να το κάνω από την άνεση του σπιτιού μου.
Φωτογραφία από την Alexa Gambero
Το να κάνω νέα πράγματα με φέρνει πάντα ένα συγκεκριμένο επίπεδο άγχους για τον ενθουσιασμό. Θυμάμαι ότι ήμουν λίγο ανήσυχος να αγοράζω κρασί στα ιταλικά παντοπωλεία κατά τη διάρκεια του εξαμήνου μου στη Ρώμη, αλλά δεν πήρα ποτέ λαναρισμένο, γεγονός που με έκανε πολύ χαρούμενο να παραδώσω τα χρήματά μου.
Όταν έφτασα στη νόμιμη ηλικία κατανάλωσης αλκοόλ στην Αμερική, δεν περίμενα να συναντήσω τόσους πολλούς μπάρμαν και σερβιτόρους που δεν ήθελαν να πιστέψουν ότι τους έδινα έγκυρη ταυτότητα. Όταν έδωσα το αναγνωριστικό μου στην Καλιφόρνια για πρώτη φορά μετά τα 21 μου, ο σερβιτόρος με ρώτησε ποια μέρα ήταν. Αυτό συνέβη ξανά μια εβδομάδα αργότερα σε ένα μπαρ με τη μαμά και τη δίδυμη αδερφή μου. Η ημερομηνία των γενεθλίων μας είχε περάσει, πράγμα που σήμαινε ότι θα μπορούσα να είμαι νόμιμος καταναλωτής αλκοόλ.
Ίσως η πιο ενοχλητική και συγκεχυμένη εμπειρία αγοράς αλκοόλ ήταν σε ένα εστιατόριο με όλη μου την οικογένεια. Οι πέντε από εμάς καθόμασταν κοιτάζοντας πάνω από το μενού και οι γονείς μου παραγγέλνουν ένα μπουκάλι κρασί. Ο σερβιτόρος ρώτησε πόσους ανθρώπους θα το έπιναν, και η μαμά μου είπε τέσσερις καθώς έδειχνε στο δίδυμο και εγώ. (Η μικρότερη αδερφή μας δεν μπορούσε να πάρει μέρος για προφανείς νομικούς λόγους.)
Ο σερβιτόρος συνέχισε να ρωτάει, 'Και όλοι εδώ είναι 21;' Και η αδελφή μου και οι δύο είπαμε ναι, αλλά δεν μας ρωτούσε. Ρώτησε τη μαμά μας. Έτσι, εξήγησε ότι ήταν μόλις τα 21α γενέθλιά μας πριν από λίγες εβδομάδες και ήταν καλό για αυτόν να μας εξυπηρετήσει.
Όλη αυτή η αλληλεπίδραση μπορεί να είναι φυσιολογική για μερικούς ανθρώπους, αλλά δεν νομίζω ότι θα έπρεπε. Είχα την ταυτότητά μου και ο σερβιτόρος θα μπορούσε να ζητήσει να το δει. Αντ 'αυτού, κοίταξε τους γονείς μου, έτσι ώστε να μπορούσαν να με διασώσουν επειδή προσπάθησαν να ποζάρουν ως 21χρονος.
Φωτογραφία από την Alexa Gambero
Η αγορά αλκοόλ δεν είναι ηθικό ζήτημα για μένα. Αντ 'αυτού, ήταν ένα ζήτημα ταυτότητας. Παίρνω λαναρισμένο το ίδιο με το επόμενο άτομο, αλλά δεν νιώθω άνετα να απαντώ σε τόσες πολλές ερωτήσεις κάθε φορά που παραδίδω την ταυτότητά μου. Δεν είναι ψεύτικο, επομένως δεν πρέπει να αντιμετωπίζομαι όπως είναι. Οι μπάρμαν μπορούν να δουν την πραγματική μου διεύθυνση, τα γενέθλια και το βάρος μου. Τι άλλο πρέπει να γνωρίζουν;
Για να μην προστατευθώ, κολλάω με νερό. Αυτό δεν σημαίνει ότι η παραγγελία νερού είναι πρόβλημα. Του εντελώς υγιές και δωρεάν. Η επιλογή να παραγγείλετε νερό ή άλλο μη αλκοολούχο ποτό σε ένα μπαρ είναι μια απόφαση που πρέπει να είναι προσωπική - κανείς δεν πρέπει να αισθάνεται εκφοβισμένος σε αυτό. (Δεν μπορώ να το τονίσω αυτό αρκετά.)
Έχω βιώσει αισθήματα πανικού, νευρικότητας, άγχους και φόβου στα μπαρ, και όλα αυτά προτού ακόμη παραδώσω την ταυτότητά μου. Στη συνέχεια, όταν εγκαταλείψω την απόδειξη ταυτότητάς μου, υποτιμήθηκα και αναρωτήθηκα σε σημείο που δεν θέλω να βγω. Την επόμενη φορά, θα ήθελα να πάρω το δικό μου τζιν με τόνικ χωρίς συγκατάθεση.
