Υπάρχει ένα άρωμα που μου φαίνεται ενδιαφέρον και δεν είναι τα σκουπίδια στους δρόμους της Νέας Υόρκης. Στεμένος σε μια γωνία στην Times Square, βρέθηκα να περιβάλλεται από χοτ ντογκ και σκύλους με λουριά. Το πρώτο δεν μοιάζει με αυτό που συνεπάγεται, οπότε πού παίρνει το όνομά του το «χοτ-ντογκ»; Ακολουθεί μια σύντομη ιστορία των χοτ ντογκ και πώς πήραν το εικονικό τους όνομα.
Πίσω από το όνομα
Οι ιστορικοί έχουν από καιρό σκεφτεί πώς το χοτ ντογκ έλαβε το όνομά του. Προς το παρόν δεν είναι γνωστό πώς επινοήθηκε ο όρος, αν και υπήρξαν κάποιες εικασίες.
Σε πολλές περιοχές, το όνομα αλλάζει. Στο Ρόουντ Άιλαντ, οι άνθρωποι αναφέρονται στα χοτ ντογκ ως καυτοί απογαλακτιστές . Κοντά στο Plattsburgh της Νέας Υόρκης, καλούνται τα χοτ ντογκ Μίτσιγκαν . Τα χοτ ντογκ χρησιμοποιούνται επίσης εναλλακτικά με λουκάνικα, τα οποία μπορούν να προκαλέσουν σύγχυση ως προς τη διαφορά μεταξύ των δύο.
Η διαφορά μεταξύ λουκάνικων και χοτ-ντογκ
Τζόκελι Χσου
Ένα λουκάνικο είναι ένας γενικός όρος για τρόφιμα που έχουν αλεσμένο κρέας, λίπος, μπαχαρικά και βότανα γεμισμένα σε ένα περίβλημα . Ένα χοτ-ντογκ είναι ένας τύπος λουκάνικου, που είναι ωριμάσει, καπνίζεται ή μαγειρεύεται . Τα χοτ-ντογκ κυμαίνονται σε μέγεθος (όπως και τα λουκάνικα), από μεγάλα λουκάνικα μέχρι μικρά κοκτέιλ.
Η προέλευση του χοτ-ντογκ
Τζέσι Λι
Υπήρξε επίσης συζήτηση για το πότε έγινε το πρώτο χοτ ντογκ. Το Εθνικό Συμβούλιο Χοτ-ντογκ και Λουκάνικων χρονολογεί το χοτ ντογκ τον 9ο αιώνα π.Χ. , όπως αναφέρθηκε στην Οδύσσεια του Ομήρου. Η ιστορία το αναφέρει μπορεί να εντοπιστεί στην εποχή του Ρωμαίου αυτοκράτορα Νερό , του οποίου ο μάγειρας με το όνομα Gaius ίσως ήταν ο πρώτος που συνέδεσε λουκάνικα.
Σε κάθε περίπτωση, το λουκάνικο μεταφέρθηκε τελικά στην Ευρώπη, συγκεκριμένα στη Γερμανία. Οι Γερμανοί έκαναν το λουκάνικο δικό τους δημιουργώντας διαφορετικές εκδόσεις για να απολαύσετε με μπύρα και λάχανο τουρσί. Στη δεκαετία του 1860, όταν οι Γερμανοί μετανάστες μετανάστευσαν στις Ηνωμένες Πολιτείες, έφεραν μαζί τους τα λουκάνικα τους, τα πουλούσαν σε καρότσια.
Παραδόξως, ο άνθρωπος που ήταν υπεύθυνος για τη διάδοση του χοτ ντογκ στις Ηνωμένες Πολιτείες δεν ήταν Γερμανός. Ο Nathan Handwerker ήταν Εβραίος μετανάστης από την Πολωνία. Ο Handwerker δούλευε σε ένα περίπτερο χοτ-ντογκ στο Coney Island, όπου έκανε ζωντανούς ψωμάκια. Έσωσε αρκετά χρήματα για να ξεκινήσει ένα ανταγωνιστικό περίπτερο χοτ-ντογκ. Γνωρίζοντας ότι ο πρώην αφεντικό του χρεώνεται δέκα λεπτά ανά χοτ-ντογκ, αυτός χρεώθηκε μόνο πέντε σεντ . Ο ανταγωνιστής του βγήκε εκτός λειτουργίας καθώς ο Nathan's Famous ανέβηκε στην κορυφή.
Πώς ήρθε το κουλούρι
Δείγμα Lindsey
Υπάρχουν πολλές ιστορίες ανθρώπων που ισχυρίζονται ότι ένωσαν το χοτ ντογκ με το κουλούρι. Josh Chetwynd, συγγραφέας του Πώς το Hot Dog βρήκε το κουλούρι του , μοιράστηκε με την NPR δύο αξιόπιστους διεκδικητές.
Μια ιστορία λαμβάνει χώρα τη δεκαετία του 1880 στο Σεντ Λούις, όπου τα χοτ ντογκ δεν ονομάζονταν «χοτ-ντογκ» αλλά αντ 'αυτού κλήθηκαν κόκκινες κηλίδες ή Φρανκφούρτη . Ένας πωλητής του δρόμου πουλούσε κόκκινες κηλίδες και διέσχισε λευκά γάντια, έτσι ώστε οι άνθρωποι που αγόραζαν κόκκινες κηλίδες δεν θα έκαψαν ούτε θα έπαιρναν λιπαρά χέρια. Πολλοί άνθρωποι άρχισαν να παίρνουν μόνο τα γάντια, οδηγώντας τον πωλητή να γυρίσει στον γαμπρό του για να βοηθήσει στην επίλυση του προβλήματος. Ο γαμπρός του ήταν αρτοποιός και πρότεινε στον πωλητή να συνδυάσει ένα μαλακό ρολό με τις κόκκινες κουκκίδες.
Μια άλλη ιστορία λαμβάνει χώρα στο Coney Island, με έναν άντρα που ονομάζεται Charles Feltman, ο οποίος πούλησε σάντουιτς στο καλάθι του. Ανίκανος να γεμίσει εντελώς το καλάθι του σάντουιτς, αποφάσισε να πουλήσει κάτι άλλο μαζί με τα σάντουιτς του. Άκουσε για κόκκινες κηλίδες ή frankfurters και αναρωτήθηκε αν θα μπορούσε να προσθέσει ένα κουλούρι σε αυτά, ώστε να κρατούνται όπως είναι τα σάντουιτς. Αφού τα πρόσθεσε στο καλάθι του, άρχισε να πουλάει τα άτομα που σήμερα αναφέρονται ως χοτ-ντογκ.
Ενώ οι ιστορικοί δεν είναι σίγουροι πώς πήρε το όνομά του το χοτ-ντογκ, δεν υπάρχει συζήτηση σε πολλούς ότι τα χοτ-ντογκ που αγκαλιάστηκαν στα κουλούρια είναι μια κλασική, αμερικανική απόλαυση.
